Agro-ecologie
Agroecologie wordt door Altieri (1995) gedefineerd als de toepassing van ecologische concepten en principes bij het ontwerpen en beheren van duurzame agroecosystemen. Door deze manier van landbouw wordt het weer een ecosysteem. Bij het ontwerpen en beheren van dergelijke systemen is een diepe kennis nodig van de lokale ecosystemen en het functioneren van deze sytemen.
Inplaats van het gebruik van monoculturen worden plantencombinaties gemaakt die elkaar aanvullen en het systeem versterken. Agroecologische systemen hoeven niet enkel uit planten. Vee kan natuurlijk ook worden meegenomen in het ontwikkelen van deze systemen. Denk aan voederhagen- en bomen. Aan agroecologie kunnen vijf principes worden gekoppeld (Reijntjes et al., 1992).
Principes
- Nutriëntenstroom optimaliseren
- Gezonde bodem
- Optimaal gebruik maken van zonlicht en water
- Diversiteit in soorten en genen
- Gunstige biologische processen versterken
Mijn specialiteiten
Agroforestry
Landbouw met bomen dat dichterbij de gangbare manier van landbouw komt.
Voedselbossen
Een voedselproducerend systeem dat is ontworpen naar voorbeeld van een natuurlijk bos.
Kruidlaag
Passen bomen niet in je systeem? Met de kruidlaag kan ook een divers palet aan voedsel worden geproduceerd.
Bronnen
Altieri, M. A. (1995). Agroecology: principles and strategies for designing sustainable farming systems. In agroeco.org. Agroecology in Action. Geraadpleegd op 6 oktober 2023, van https://www.agroeco.org/doc/new_docs/Agroeco_principles.pdf
Reijntjes, C., Haverkort, B., & Waters-Bayer, A. (1992). Farming for the Future: An introduction to low – external input and sustainable agriculture. ResearchGate. https://www.researchgate.net/publication/240489297_Farming_for_the_future_An_introduction_to_low_-_external_input_and_sustainable_agriculture